Etappe van Chaumailloux naar Jasse du Play over de Grand Veymont.
We starten terug met een weinig gekend stuk van de Vercors. Deze keer niet padloos zoals gisteren, gelukkig kunnen we paadjes volgen door deze kalkstenen chaos. Daarna volgt de groene bloemenvlakte van de Plaine de la Queyrie, een soort centrale slenk die het plateau van de Vercors diagonaal doorsnijdt.
Het hoofddoel van de dag komt dichterbij. Maar zodra we in de buurt van de kam komen is het een en al rukwinden. Even overleg en ja hoor. We worstelen ons haarspeld na haarspeld omhoog tegen de wind op een eenzame berg die uitstijgt boven de pijnbossen, samen met vele anderen die dezelfde uitdaging aangingen... Kortom, alle clichés van de Mont Ventoux - de windberg. Niet met de fiets - te voet.
We starten terug met een weinig gekend stuk van de Vercors. Deze keer niet padloos zoals gisteren, gelukkig kunnen we paadjes volgen door deze kalkstenen chaos. Daarna volgt de groene bloemenvlakte van de Plaine de la Queyrie, een soort centrale slenk die het plateau van de Vercors diagonaal doorsnijdt.
Het hoofddoel van de dag komt dichterbij. Maar zodra we in de buurt van de kam komen is het een en al rukwinden. Even overleg en ja hoor. We worstelen ons haarspeld na haarspeld omhoog tegen de wind op een eenzame berg die uitstijgt boven de pijnbossen, samen met vele anderen die dezelfde uitdaging aangingen... Kortom, alle clichés van de Mont Ventoux - de windberg. Niet met de fiets - te voet.
De Alpen blijven perfect zichtbaar. De massiefjes vooraan ken ik niet: Belledonne, Taillefer, Dévoluy... Misschien iets voor een volgende trektocht. Daarachter de bekende silhouetten van de drie Aiguilles d'Arve en de Barre des Écrins.
Na de afdaling tot in de pijnbossen volgt de zoektocht naar water. In de Vercors zijn er maar hier en daar bronnen en als je andere langeafstandwandelaars kruist is dat een van de vaste onderwerpen. We vullen dus alles bij in de bron van La Chau en stellen dan vast dat de huisbron van onze hut toch werkt, ondanks hardnekkige geruchten langs het pad van het tegendeel.
Enfin, huisbron... De luxe van gisteren werd niet geëvenaard, dat kon ook niet. De Jasse du Play hut ligt in een kom uit de wind, middenin marmottengebied. Water halen is een klus van een halfuur. We eten terug buiten, met de blik op de Veymont die langzaam oranje kleurt en op het bloemetjesknabbelen en stoeien van de marmotten.
Enfin, huisbron... De luxe van gisteren werd niet geëvenaard, dat kon ook niet. De Jasse du Play hut ligt in een kom uit de wind, middenin marmottengebied. Water halen is een klus van een halfuur. We eten terug buiten, met de blik op de Veymont die langzaam oranje kleurt en op het bloemetjesknabbelen en stoeien van de marmotten.
 |
| Enkele van de miljoenen Vlierorchissen op het plateau. |
 |
| Plaine de la Queyrie |
 |
| Grand Veymont vanop de Col des Bachassons |
 |
| Vanop de Veymont neerkijken op de Mont Aiguille. Er ligt nog een metershoge corniche. |
 |
| Steenbokvrouwtje dat nog wat zwakjes is na de winter. |
 |
| 's Avonds kijken we urenlang naar de spelende en etende marmotten |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten