Jasse du Play was de laatste stop op het plateau. Vandaag is het tijd voor een ander aspect van de Vercors : de Balcon Est. Dit pad loopt onder de immense rotsmuur die tientallen km lang het plateau aan de oostzijde begrenst. We volgen het tot aan de Refuge de Soldanelle. Die hut ligt op een schitterende plek, met uitzicht op Alpen en Vercors.
Dat uitzicht kwam er maar de late namiddag. Het grootste deel van de dag zaten we in een mistbubbel. Terwijl het pad elk ravijn in en uit kronkelde en nu eens daalde, dan weer steeg, kregen we steeds nieuwe landschapjes voor de voeten. Sneeuwcouloirs, weitjes vol narcissen, oranje, grijs en blauw puin, vochtige oerwoudachtige bosjes... En alles 45 graden gekanteld.
Het optrekken van de mist was een magisch moment. Mist werd in 15 intense minuten veranderd in enkele sierlijke toefjes op de rotsmuur boven ons of tussen de dennenheuvels er tegenover.
's Avonds zijn we voor het eerst in dagen weer in een hut, met aangenaam gezelschap. Grandioos uitzicht, maar te koud om buiten te genieten. Vooral door de wind. Volgens de eigenaars van de Refuge de Soldanelle (Belgen uit regio Arlon) zitten ze in een trekgat : regelrechte storm als het elders in de vallei een stevig briesje is.
Vandaag konden we de laatste van onze persoonlijke Vercors-big 5 list afstrepen. 's Morgens was de omgeving van de hut vol met de "roucoulements" van Korhoenders (Tetra-Lyre). In de loop van de dag kwamen daar nog close encounters met marmotten, steenbokken en gemzen bij. Gieren zagen we niet, maar we hoorden twee gierennesten (enfin de kreet van de uitgehonderde kuikens).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten