Di 17 20 km 900 m+
Prachtige / uniek landschap.
Behalve bij de start : niemand tegengekomen.
Veel wilde dieren gezien van dichtbij, spelende marmotten, acrobatische zwaluwen, vale gieren die hun zweefkunst tonen.
Twee schitterend bivakplekken.
Waar liep het dan mis ? Achteraf gezien was het geen goed idee om Karolien en Katrien een opleiding op maat in oriëntatie te willen geven in dit terrein. In dit prachtige stuk van de Vercors zijn er geen gemarkeerde paden, je moet padloos je plan trekken in een onoverzichtelijk en steeds veranderend landschap. Zonder degelijke training vooraf in GPS-gebruik op waypoints en niet op gpx, en over de eigenaardigheden van een karstgebied, lukt dat niet. En die training vooraf was niet voorzien.
"Willen uitleggen hoe iets werkt" en "eventjes de leiding terug overnemen" lopen dan heel de tijd door elkaar.
Ik vond mijn draai niet met Sam in heel die situatie - Sam en ik zijn op deze tocht beide de begeleiders. Hij deed teveel zijn eigen ding zonder overleg. Vanuit onbegrensd positivisme, OK, maar vanuit een volstrekt eigen visie op hoe een tocht moet lopen die ik niet ken en waar we nog niet genoeg over gebabbeld hebben. En mijn aanpak om dan maar zelf de vele gaten die vielen (trage stappers, mensen met te weinig water, veel vertraging,...) in plaats van een deel hiervan bij Sam te leggen, zorgde uiteraard voor stress.
Katrien en Karolien hadden op hun manier een vergelijkbare conclusie. 4 kapiteins op het schip, werkt niet.
Maar eind goed al goed, we kwamen aan op een van de mooiste bivakplekken van de Vercors, de bronnen gaven water, iedereen had genoeg eten mee, niemand had blessures en het weer blijft perfect. Zalig toch ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten