Dag 3 Chaumailloux - Archiane
Bij het ontbijt miezert het nog steeds. Samen ontbijten in de schuilhut is een simpele luxe. Het is duidelijk dat dit zo'n dag is dat de tent nat de rugzak ingaat.
Bij het inpakken merk ik dat één van mijn plastic zakken met eten weg is. Kristien vindt hem 50 m verder terug, met overal leeggegeten plastiekjes. Alle zoete koekjes, alle kaas, alle crackers zijn weg. De hartige koekjes moest die vos (? - ik denk dat het een vos is) niet hebben. Voor vandaag heb ik nog wat zoute koekjes en nootjes. Daarna zien we wel. Enkelen in de groep bieden me een stukje van hun voorraad aan. Tof !
We warmen op met een stukje GR pad: breed, goed aangelegd, mooi zicht op de tocht van gisteren. Dan kiezen we voor padloos. Eerst door groene natte heuvels tot op het topje van vandaag (de Croix Lautaret 1951m), dan steeds steniger tot op de rand van de afgrond : de Tête du Jardin. Langs alle kanten zijn er rotstorens in grijs en oker, 1000 m boven het dorpje aan de voet.
De middagpicknick is perfect. Een paar uur zon tussen de buien. Wij drogen de tent en de kledij. De gieren vertrekken allemaal en maken hun rondjes op de beste thermiek die je maar kan denken. We komen ogen tekort. Om de paar minuten komt er wel een gier overvliegen.
De afdaling naar het dorpje Archiane, ruim 1000 m lager, in het midden van die diepe kloof, is lang en complex. Het decor van de Combe de l'Aubaise indrukwekkend. Sommigen zitten er fysiek helemaal door, de eerste blessures (pijn in knie, omgeslagen voet) zijn een feit. We passen de tocht aan : de helft gaat in een rustig tempo direct naar de gîte en de andere helft plakt er nog een extra lus aan langs wat zogezegd de beste gierenkijkplek is van Frankrijk. Zeker weten dat die van de middagpicknick nog beter was.
De eigenaar van de gîte (Refuge d'Archiane) signaleert ons dat er serieuze familiale problemen zijn maar levert ondanks dat een perfecte service. Chapeau !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten