Back to the Vercors. Maar helemaal anders.

Na twee winters zonder sneeuw moet het deze keer toch nog eens lukken. Richting Vercors met ferme plannen voor een tocht met sneeuwraquettes. Je weet wel, van die plastieken rasters onder de schoenen waarmee je bovenop een dik pak sneeuw kan stappen. 

Het wordt ondertussen een gok. Ik dacht dat het na twee erg warme winters dit jaar wel zou meevallen omdat de El Niño nu wel gedaan is. Voor mijn favoriet winters stapgebied is het noppes : in de Jura ligt bijna niks meer van het dik pak dat er in December lag en zal over een paar dagen dat laatste restje ook wegsmelten. 

Ik koos voor de Vercors : uitdagender en meer afgelegen, maar vooral een paar 100 m hoger. Met een paar keer overnachting in bivakhutten met alleen maar een primitieve houtkachel en al de rest uit de rugzak. 

Dat lijkt te werken. Nog veel sneeuw op de route die ik liefst zou doen en heel veel zonnetjes en weinig wind op de weerberichten.

- Indien toch niet, dan dragen we die raquettes wel op de rugzak. 

- Indien wel, dan is het in volle bewustzijn dat het ook in de Vercors wel een van de laatste keren zal zijn met een winters sneeuwdek waar je als wintersporter gewoon kan op rekenen.