Dwars door de Vercors: De grote Doorsteek

Col de Rousset - Pas de l'Aiguille. Na 6 dagen warm en zonnig trekt de lucht voor het eerst toe. We stappen stevig door en komen net voor het begin van de verse sneeuw toe in onze hut. Op de Pas de l'Aiguille zijn er twee. Wij gaan voor de meest luxueuze (zelf koken, zelf water halen 200 m verderop, ... maar er zijn toch matrassen en dekens en een enorme houtvoorraad wat de andere niet heeft).
De hut waar we overnachten, de Bergerie de Chaumailloux, is ondanks zijn ruige en spartaanse aanpak, de meest luxueuze van de hele Vercors. Bewaakte berghutten zijn er hier niet. De norm zijn de kleine onbewaakte hutjes waar je zelf je hout meebrengt voor de stoof en op een houten verhoogje of op de slaapzolder je eigen matje en slaapzak kan uitrollen.
Dit is het ruigste stuk van de Vercors. Genieten! We komen bijna niemand tegen. Op het einde van de etappe zien we onze eerste steenbokken, twee jongsters.
De avond is echt gezellig. Zalig om met een groep op te trekken waar iedereen wil meehelpen. Zalig om met een groep op te trekken waar twee glazen wijn het maximum is en de gesprekken dus fijn bleven de hele avond. Zalig om met een tiental bergliefhebbers van alle mogelijke achtergrond dit te delen.